wiatr od morza z drobnym deszczem
- Pewnie! Jestem tej samej myśli. To samo mam na oku. Z ochotą też chcę wydać w wasze ręce to dziedzictwo, o bracia czcigodni. Pracujcie! - Z posłuszeństwem gotowi jesteśmy do dzieła - odpowiedział wielki mistrz, schylając swój gruby kark w obłudnym ukłonie. - Chcemy wiadomą sumę wypłacić. - Za mała to suma - Bóg widzi.
zapytał(a) o 15:05 wypiszcie mi wszystkie wiatry lokalne (jak najwiecej) Gdzie wieje oraz jego nazwa... prosz potrzebne mi to na jutro...:)P:) z góry dzienx...:) Odpowiedzi Leira odpowiedział(a) o 15:07 to sa wszystkie wiatry lokalne: afganiec – wiejący latem, gorący i suchy wiatr pustynny, wiejący w Tadżykistanie austrul – w Rumunii wiatr wiejący z Karpat autan – ciepły wiatr typu fenowego wiejący w kierunku południowo-wschodnim w południowo-zachodniej Francji baguio – cyklon tropikalny na Filipinach belat – zimny, zapylony wiatr typu bora, wiejący z północy, na południowym wybrzeżu Arabii bohorok – suchy, wiejący z zachodu wiatr typu fenowego, wiejący na Sumatrze breva – gorący, dolinny wiatr wiejący przeważnie latem znad jezior Włoskich ku górnym partiom Alp brickfielder – gorący, wiejący z wnętrza lądu, z północy wiatr, występujący w Australii Południowej bryza – bryza lądowa: wiatr górski, wiatr dolinny buran – silny i porywisty wiatr północno-wschodni i północny wiejący zimą na obszarze środkowej i południowej Syberii, połączony z śnieżycą burster – chłodny wiatr z oceanu w Australii i Nowej Zelandii chinook – wiatr w Górach Skalistych w Ameryce Północnej cordonazo – huraganowy wiatr, wiejący z południa. Występuje u zachodnich wybrzeży Meksyku równocześnie z huraganami na wschodzie kraju doctor – wiatr od morza, przynoszący podczas upałów ulgę w tropikach, oraz na anktartydzie. etezje (meltemi) – katabatyczny wiatr we wschodniej Grecji na Morzu Egejskim gregale – silny, gwałtowny wiatr wiejący z północnego wschodu na Malcie halny – wiatr w górach południowej Polski harmattan – Sudan helm – wschodni wiatr typu bora, wiejący w północno-zachodniej części Anglii, opadający z Penninów na wybrzeża Morza Irlandzkiego jauk – suchy, ciepły wiatr typu fenowego. Wieje z północy na południu Alp karif – suchy, monsunowy wiatr wiejący z południowego zachodu, występujący w Somalii, mający charakter lądowy leste – pasat, Wyspy Kanaryjskie lewanter leveche – lokalna nazwa wiatru sirocco, używana w południowo-wschodniej części Hiszpanii marin – silny, ciepły, wilgotny wiatr północno-wschodni, wiejący w Zatoce Lwiej morka – wiatr od morza, połączony z drobnym deszczem mistral – wieje wzdłuż doliny Rodanu na wybrzeże Zatoki Liońskiej na Morzu Śródziemnym nortes – zimny, wiejący z północy wiatr typu bora, występujący w zachodnim Meksyku pampero – Argentyna, Brazylia papagayo – Zatoka Meksykańska ponente – silny, wilgotny wiatr wiejący zimą z zachodu na Morzu Śródziemnym purga – gwałtowny wicher północno-wschodni występujący na Syberii, połączony z zamiecią śnieżną; nazwa pochodzi od fińskiego słowa purku oznaczającego wicher, zadymkę reshabar – suchy, spadający wiatr typu fenowego, wiejący z północnego wschodu, występujący w Kurdystanie samum (chamsin, hamsin) – powodujący burze piaskowe pustynny wiatr w Egipcie Santa Ana – suchy pustynny wiatr fenowy w południowej Kalifornii seistan – lokalny występujący na pograniczu Iranu i Afganistanu, wiatr gwałtowny, suchy i gorący, wiejący z kierunku północnego tylko w ciepłej porze roku sirocco – Morze Śródziemne solano – ciepły, wilgotny wiatr wiejący ze wschodu, od Morza Śródziemnego, występujący w południowo wschodniej części Hiszpanii suchowiej – wiatr wiejący w europejskiej części Rosji, na stepach Ukrainy i w Kazachstanie sudestada – letni, morski wiatr wiejący z południowego wschodu w Argentynie i Urugwaju sumatra – Cieśnina Malakka surazo – zimny, zimowy wiatr wiejący z południa występujący w południowej części Brazylii szamal – Irak temporales – podobny do monsunu letniego wiatr, wiejący z południowego zachodu, występujący w Ameryce Środkowej terral – wiatr (bryza) wiejący ze wschodu w zachodniej części Ameryki Południowej tivano – zimny wiejący z północy (od gór) wiatr, obejmujący zasięgiem jeziora na północy Włoch tramontana (tramontane) - wiatr w południowej Francji wiejący wzdłuż Pirenejów; podobny do mistralu vendavales – zimowy, szkwałowy wiatr, wiejący z południowego zachodu w Hiszpanii wardawak – zimny wiatr typu mistral, wiejący z północy w dolinie Wardaru, w Macedonii Isaabell odpowiedział(a) o 15:12 Przykładami lokalnych wiatrów są * afganiec – wiejący latem, gorący i suchy wiatr pustynny, wiejący w Tadżykistanie * austrul – w Rumunii wiatr wiejący z Karpat * autan – ciepły wiatr typu fenowego wiejący w kierunku południowo-wschodnim w południowo-zachodniej Francji * baguio – cyklon tropikalny na Filipinach * belat – zimny, zapylony wiatr typu bora, wiejący z północy, na południowym wybrzeżu Arabii * bohorok – suchy, wiejący z zachodu wiatr typu fenowego, wiejący na Sumatrze * breva – gorący, dolinny wiatr wiejący przeważnie latem znad jezior Włoskich ku górnym partiom Alp * brickfielder – gorący, wiejący z wnętrza lądu, z północy wiatr, występujący w Australii Południowej * bryza – bryza lądowa: wiatr górski, wiatr dolinny * buran – silny i porywisty wiatr północno-wschodni i północny wiejący zimą na obszarze środkowej i południowej Syberii, połączony z śnieżycą * burster – chłodny wiatr z oceanu w Australii i Nowej Zelandii * chinook – wiatr w Górach Skalistych w Ameryce Północnej * cordonazo – huraganowy wiatr, wiejący z południa. Występuje u zachodnich wybrzeży Meksyku równocześnie z huraganami na wschodzie kraju * doctor – wiatr od morza, przynoszący podczas upałów ulgę w tropikach, oraz na anktartydzie. * etezje (meltemi) – katabatyczny wiatr we wschodniej Grecji na Morzu Egejskim * gregale – silny, gwałtowny wiatr wiejący z północnego wschodu na Malcie * halny – wiatr w górach południowej Polski * harmattan – Sudan * helm – wschodni wiatr typu bora, wiejący w północno-zachodniej części Anglii, opadający z Penninów na wybrzeża Morza Irlandzkiego * jauk – suchy, ciepły wiatr typu fenowego. Wieje z północy na południu Alp * karif – suchy, monsunowy wiatr wiejący z południowego zachodu, występujący w Somalii, mający charakter lądowy * leste – pasat, Wyspy Kanaryjskie * lewanter * leveche – lokalna nazwa wiatru sirocco, używana w południowo-wschodniej części Hiszpanii * marin – silny, ciepły, wilgotny wiatr północno-wschodni, wiejący w Zatoce Lwiej * morka – wiatr od morza, połączony z drobnym deszczem * mistral – wieje wzdłuż doliny Rodanu na wybrzeże Zatoki Liońskiej na Morzu Śródziemnym * nortes – zimny, wiejący z północy wiatr typu bora, występujący w zachodnim Meksyku * pampero – Argentyna, Brazylia * papagayo – Zatoka Meksykańska * ponente – silny, wilgotny wiatr wiejący zimą z zachodu na Morzu Śródziemnym * purga – gwałtowny wicher północno-wschodni występujący na Syberii, połączony z zamiecią śnieżną; nazwa pochodzi od fińskiego słowa purku oznaczającego wicher, zadymkę * reshabar – suchy, spadający wiatr typu fenowego, wiejący z północnego wschodu, występujący w Kurdystanie * samum (chamsin, hamsin) – powodujący burze piaskowe pustynny wiatr w Egipcie * Santa Ana – suchy pustynny wiatr fenowy w południowej Kalifornii * seistan – lokalny występujący na pograniczu Iranu i Afganistanu, wiatr gwałtowny, suchy i gorący, wiejący z kierunku północnego tylko w ciepłej porze roku * sirocco – Morze Śródziemne * solano – ciepły, wilgotny wiatr wiejący ze wschodu, od Morza Śródziemnego, występujący w południowo wschodniej części Hiszpanii * suchowiej – wiatr wiejący w europejskiej części Rosji, na stepach Ukrainy i w Kazachstanie * sudestada – letni, morski wiatr wiejący z południowego wschodu w Argentynie i Urugwaju * sumatra – Cieśnina Malakka * surazo – zimny, zimowy wiatr wiejący z południa występujący w południowej części Brazylii * szamal – Irak * temporales – podobny do monsunu letniego wiatr, wiejący z południowego zachodu, występujący w Ameryce Środkowej * terral – wiatr (bryza) wiejący ze wschodu w zachodniej części Ameryki Południowej * tivano – zimny wiejący z północy (od gór) wiatr, obejmujący zasięgiem jeziora na północy Włoch * tramontana (tramontane) - wiatr w południowej Francji wiejący wzdłuż Pirenejów; podobny do mistralu * vendavales – zimowy, szkwałowy wiatr, wiejący z południowego zachodu w Hiszpanii * wardawak – zimny wiatr typu mistral, wiejący z północy w dolinie Wardaru, w Macedonii * zonda – Andy Uważasz, że ktoś się myli? lub z deszczem i piorunami ★★ KANIA: stęskniona za deszczem ★★★ MORKA: wiatr od morza, połączony z drobnym deszczem ★★★★ Mirasisko: MŻAWKA: jeszcze nie jest deszczem ★★★ sylwek: OSŁONA: to, co zabezpiecza ★★★ WEKSEL: zabezpiecza dług ★★★ LODOŁAM: zabezpiecza most przed krą ★★★ OKAPNIK: chroni Czym jest Morka? Co znaczy Morka? Morka nasz tenor jak wiatr od morza Wyraz Morka posiada 13 definicji: 1. Morka-nasz tenor jak wiatr od morza 2. Morka-Wiatr od morza, rodzaj bryzy, połączony z deszczem 3. Morka-wiatr wiejący od strony morza 4. Morka-Wiatr od morza, połączony z mżawką 5. Morka-Wiatr wiejący od strony morza 6. Morka-Wiatr wiejący od strony morza, zwykle połączony z drobnym deszczem 7. Morka-wiatr od morza 8. Morka-wiatr nadmorski 9. Morka-wiatr od morza, z mżawką 10. Morka-wśród wiatrów 11. Morka-wiatr wiejący od morza 12. Morka-wiatr wiejący od strony morza, najczęściej połączony z drobnym deszczem 13. Morka-wiatr od morza, który płoszy komara (anagram) Zobacz wszystkie definicje Zapisz się w historii świata :) Morka Podaj poprawny adres email * pola obowiązkowe. Twoje imię/nick jako autora wyświetlone będzie przy definicji. Powiedz Morka: Odmiany: morkom, morkami, morkach, morko, morki, morce, morkę, morką, Zobacz synonimy słowa Morka Zobacz podział na sylaby słowa Morka Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa Morka Zobacz anagramy i słowa z liter Morka Mike Oscar Romeo Kilo Alpha Zapis słowa Morka od tyłu akroM Popularność wyrazu Morka Inne słowa na literę M mikrogeometryczny , mączny , mafijny , Międzyrzecze Dolne , Mszalnica , minimal art , mokrzyca , mahometański , moryna , młocarz , Mokre Wojsławskie , mysłowiczanin , Maruszewski , miechowaty , mutagen , Mały Borek , Małe Wycinki , Mały Łęck , Murowaniec , manamskość , Zobacz wszystkie słowa na literę M. Inne słowa alfabetycznie z deszczem i piorunami ★★ KANIA: stęskniona za deszczem ★★★ KAPOK: chroni przed utonięciem ★★★ MASKA: chroni przed gazem i oka urazem ★★★ jomitoka: MORKA: wiatr od morza, połączony z drobnym deszczem ★★★★ Mirasisko: CZAPKA: chroni uszy i głowę przed mrozem ★★★ MŻAWKA: jeszcze nie jest deszczem Wiatr – poziomy lub prawie poziomy ruch powietrza względem powierzchni ziemi. Wiatr wywołany jest przez różnicę ciśnień oraz różnice w ukształtowaniu powierzchni. Termin wiatr jest używany w meteorologii prawie wyłącznie na określenie horyzontalnej składowej wiatru. Istnieje jednak składowa pionowa wiatru i wtedy jest tak nazywana. Wiatr może wiać z obszarów wyższego ciśnienia do obszarów niższego ciśnienia, ale w średnich szerokościach geograficznych, ze względu na siłę Coriolisa, wiatr wieje zazwyczaj równolegle do linii takiego samego ciśnienia (wiatr geostroficzny). Wiatr jest jednym ze składników pogody, w tym celu podaje się prędkość wiatru (w m/s lub km/h) i kierunek, z którego wieje. Należy zachować uwagę przy używaniu terminologii kierunku wiatru: meteorolodzy pod nazwą wiatr zachodni rozumieją wiatr wiejący z zachodu, podczas gdy „zachodni prąd oceaniczny” to prąd płynący na zachód (czyli różnica o 180 stopni w definicji kierunku). Rodzaje wiatru Stałe – nie zmieniające swego kierunku w ciągu całego roku. pasaty antypasaty Sezonowe (okresowe) – wiatr zmieniający kierunek w cyklu rocznym lub dobowym. monsun Zmienne (lokalne) – zmieniające kierunek zależnie od lokalnych układów ośrodków barycznych. monsun bryza fen wiatr dolinny wiatr górski Pustynne harmattan samum Pomiar wiatru Do pomiarów wiatru służy anemometr (wiatromierz). Wiatr można też mierzyć za pomocą technik satelitarnych (teledetekcji) za pomocą skaterometrów wykorzystujących zjawisko fal kapilarnych na wodzie (refleks słońca), za pomocą teledetekcyjnych metod akustycznych sodar, za pomocą obserwacji poruszających się chmur, za pomocą radaru, za pomocą sond meteorologicznych, i innych technik. Nazwy lokalne wiatrów Ze względu na zmiany temperatury, jakie przynosi ze sobą wiatr, wyróżnia się wiatry ciepłe i zimne. Lokalne wiatry związane są ze zjawiskiem bryzy morskiej, wiatru górsko-dolinnego, wiatr katabatyczny i innych typów. wiatr typu bora (belat, helm, mistral, bora, yugo, tramontana, blizzard, lewanter, nortes) – chłodny wiatr spływający z wyżyn i terenów górzystych obecnych bezpośrednio przy morzu lub dużym jeziorze; wiatr typu fenowego (austrul, autan, bohorok, wiatr halny, fen, chinook, sirocco, samum, harmattan, etezje, reshabar) – suche i ciepłe spływające po zawietrznej stronie gór tracące wilgoć przy przepływie wilgotnego powietrza nad grzbietem górskim. Na całym świecie wyróżnia się około 2000 nazw wiatrów lokalnych. Do najbardziej znanych można zaliczyć: EUROPA I OBSZAR ŚRÓDZIEMNOMORSKI adriatycka bora – zimny i silny wiatr napływający z północy i północnego wschodu z górskich przełęczy między Alpami a Górami Dynarskimi ku Morzu Adriatyckiemu. Odmiana o dużej prędkości określana jest mianem boracci, a o mniejszej borino; aspre – napływający z północnego wschodu łagodny i suchy wiatr spływający z nagrzanego powietrza z gór Masywu Centralnego na Nizinę Garonny; austrul – w Rumunii wiatr wiejący z Karpat; autan – ciepły wiatr typu fenowego wiejący w kierunku południowo-wschodnim w południowo-zachodniej Francji; bise – łagodny i wilgotny wiatr z północy i północnego wschodu w górach Francji, Włoch i Szwajcarii powodujący znaczne ochłodzenie, któremu towarzyszy sucha pogoda o małym zachmurzeniu. Jesienią i zimą może powodować zachmurzenie i opady, a wiosną przymrozki skutkujące wymarzaniem roślin i wysuszaniem gleb. Przez mieszkańców określany jako „zdrowy wiatr”, który chroni przed rozprzestrzenianiem się chorób zakaźnych; boreas – zimny wiatr z północy wiejący w na północnych wybrzeżach Morza Śródziemnego spadajacy z dość niskich gór w wielu tamtejszych rejonach wybrzeża; noworosyjska bora – występuje w Noworosyjsku i wieje z północnego wschodu. Jest zimny i suchy, stepowy, mający charakter gwałtownej porywistej lawiny zimnego powietrza, którą wzmacnia rzeźba terenu. Sięga 45-50 m/s, ale porywy są znacznie większe. Wskutek jego napływu temperatura powietrza może obniżyć się do -35 °C; breva – gorący, dzienny, dolinny wiatr wiejący przeważnie latem znad jezior włoskich (zwłaszcza Jez. Como) ku górnym partiom Alp łączący się z bryzą. Przeciwny do brevy wiatr górski nazywa się Tiwano; bryza – bryza lądowa: wiatr górski, wiatr dolinny; cers – napływa z zachodu i WNW, występuje w południowej Francji i może być bardzo silny dochodząc do 25m/s. Zimą związany z ochłodzeniem, a latem z suchą i ciepłą pogodą; cierzo – północny suchy i chłodny wiatr w kontynentalnej Hiszpanii nad Ebro, wiejący jesienią i zimą o cechach bory; crivetz – północny, północno-wschodni lub wschodni zimowy wiatr występujący w Bułgarii, Rumunii i południowo-wschodniej Rosji mający charakter kontynentalnego monsunu europejskiego. Czasami jego siła dorównuje huraganowi i przynosi silne mrozy. Napływanie z Morza Czarnego związane jest z opadami śniegu i zamieciami; etezje (meltemi) – katabatyczny stały, umiarkowany lub silny suchy wiatr we wschodniej Grecji na Morzu Egejskim napływający z północy i północnego zachodu. Wieje ku Afryce od maja do października. Gdy przechodzi nad morzem ulega uwilgotnieniu i nad afrykańskimi brzegami powoduje mgły i tworzenie obłoków. Stałość tego wiatru sprawia, że klimat śródziemnomorski określa się czasem klimatem etezjańskich wiatrów; fen alpejski – stokowy ciepły i suchy wiatr o dużej prędkości i porywistości wiejący z gór w doliny. Określa się w ten sposób dolinne wiatry na północno-zachodnich skłonach Alp; galerne – północno-zachodni zimny i wilgotny szkwalisty wiatr w Zatoce Biskajskiej. Czasem sięga zachodnich stoków Masywu Centralnego; gharbi – zimowy, łagodny wiatr z południa lub południowego zachodu wiejący z pustyń Afryki. Do północnych wybrzeży Morza Śródziemnego dociera jako wiatr pyłowy i wilgotny; gregale – silny, gwałtowny wiatr wiejący z północnego wschodu na Malcie; halny – ciepły i suchy wiatr w górach południowej Polski, który zawiewa też równiny polskie. Często silny wiejący od strony słowackiej, zwykle owiewa przedgórza do 50 km od głównych grzbietów Tatr; helm – wschodni silny i porywisty wiatr typu bora, wiejący w północno-zachodniej części Anglii, opadający z Penninów na wybrzeża Morza Irlandzkiego. Odpowiedzialny za niszczenie plonów i roślinności w dolinie rzeki Eden; joran – silny, zimny, porywisty, wiosenny wiatr występujący w południowo-wschodniej Jurze Szwajcarskiej i wiejący z zachodu lub północnego zachodu przynoszący opady śniegu. Napływa od strony Jeziora Genewskiego osiągając prędkość szkwału; juga – wiosną i jesienią pojawia się na terenie byłej Jugosławii. Jest powolny i wilgotny, przechodzi przez Góry Dynarskie, gdzie po drodze traci wilgotność. W Belgradzie jest traktowany jako południowo-zachodni fen; jauk – suchy, ciepły wiatr typu fenowego, wieje z północy na południu Alp; kazachstaniec – wschodni i połUdniowo-wschodni wiatr wiosenny, suchy, stepowy napływający do Zawołża i Donu. Niesie ze sobą dużo drobnego czerwonego pyłu; lewanter – silny wiatr lokalny wiejący z kierunku Morza Śródziemnego do Oceanu Atlantyckiego, pojawia się również nad Morzem Czarnym i Azowskim, jest wilgotny i towarzyszy mu pochmurna, deszczowa pogoda. Uznawany przez swą wilgoć za niekorzystne wpływanie na samopoczucie; leveche – lokalna nazwa suchego, gorącego południowego wiatru sirocco, używana w południowo-wschodniej części Hiszpanii. Wieje od pustyń niosąc duże ilości pyłu; marin – silny, ciepły, wilgotny, południowy lub południowo-zachodni wiatr morski wiejący w Zatoce Lwiej na północnych brzegach Morza Śródziemnego. Pojawia się w maju i październiku, co wiąże się z deszczową pogodą. Niektórzy chorzy w trakcie jego napływu przez dużą wilgotność winią go za problemy z układem oddechowym; morka – wiatr od morza, połączony z drobnym deszczem; mistral – wieje z północnego wschodu wzdłuż doliny Rodanu na wybrzeże Zatoki Liońskiej na Morzu Śródziemnym, z północnego zachodu w Prowansji i na Korsyce, z zachodu w Tulonie. Jest silny, porywisty, zimny i suchy, co przekłada się na bezchmurną pogodę. Tworzy się w wyniku spływu chłodnego powietrza przez obniżenia terenu między Alpami i Pirenejami ku Morzu. czasem sięga Korsyki, Balearów, a nawet wybrzeży Afryki. W dolinie Rodanu w porywach sięga 50 m/s i pojawia się głównie zimą przez 3-4 dni w każdym z zimowych miesięcy. Latem, choć też obecny, jest słabszy; ora – występuje nad Jeziorem Garda we Włoszech. To dzienny wiatr, silniejszy na wierzchołkach gór pojawiający się przy bezchmurnej pogodzie. Przeciwnym do niego wiatrem jest nocny sopero; ponente – silny, wilgotny wiatr wiejący zimą z zachodu na Morzu Śródziemnym; pontiac – nocny wiatr górski występujący w dolinie Rodanu. Wzmaga się zwłaszcza o wschodzie słońca. Zimą jest bardzo zimny i stały, latem słabnie; purga – gwałtowny wicher północno-wschodni występujący na Syberii, połączony z zamiecią śnieżną; nazwa pochodzi od fińskiego słowa purku oznaczającego wicher, zadymkę; rebat – dzienna bryza jeziorna nad Jeziorem Genewskim. Wiatr przeciwny do nocnej północnej brzegowej bryzie Morget; sirocco – południowy wiatr, który przechodząc nad Morzem Śródziemnym nabiera wilgoci. Przynosi duszną pogodę z mżawką, choć może też mu towarzyszyć pogoda bezchmurna. Gorące powietrze ma w sobie często pył z Sahary, który dostaje się do mieszkań, utrudnia oddychanie i osłabia widoczność; sno – zimny wiatr fiordów skandynawskich wywołujący silne wirowanie. Może nawet powodować małe trąby wodne. W Norwegii w krótkim czasie obniża temperaturę o 10-20 °C; solano – gorący, wilgotny wiatr wiejący ze wschodu lub południowego wschodu, od Morza Śródziemnego, występujący w południowo-wschodniej części Hiszpanii i w Rzymie. Powstaje za dnia i stopniowo nabiera na sile. W Kadyksie jest stałym fenem. Wywołuje przygnębienie, odczucia strachu jako efekt wysokiej temperatury, zapylenia i wilgotności przez co powstało jego metaforyczne określenie: „Słońce wiedzie za ręce wiatr”; suchowiej – wiatr wiejący w europejskiej części Rosji, na stepach Ukrainy i w Kazachstanie; tivano – zimny wiejący z północy (od gór) wiatr, obejmujący zasięgiem jeziora na północy Włoch; tramontana (tramontane) – wiatr w południowej Francji, Alpach, nad włoskim, francuskim i hiszpańskim wybrzeżem M. Śródziemnego; podobny do mistralu lub bory. Na płaskich brzegach, jak w południowych Alpach, ma charakter fenu. We Włoszech chłodny wiatr wiejący z suchych płaskowyżów Apeninów. Przenika do Korsyki i ma siłę bory, co niekorzystnie wpływa na samopoczucie. Na Lazurowym Wybrzeżu jest zimny, porywisty i suchy, a w Hiszpanii wieje z Pirenejów przy suchej i bezchmurnej aurze; vendavales – zimowy, szkwałowy wiatr, wiejący z południowego zachodu w Hiszpanii; wardarak – zimny, suchy północno-zachodni wiatr typu mistral, wiejący z północy w dolinie Wardaru, w Macedonii i Salonikach. Powstaje w trakcie przepływania zimnego kontynentalnego powietrza przez obniżenia terenu pomiędzy Bałkanami i Rodopami w stronę doliny rzeki Wardar ku ciepłemu Morzu Egejskiemu; wisperwind – nocny zimny wiatr górski w basenie Renu. Może występować nawet do 150 metrów nad poziomem gruntu, choć ma niewielką prędkość, zwykle 3-4 m/s; zefir – ciepły i wilgotny wiosenny oraz letni wiatr występujący nad północnymi brzegami Morza Śródziemnego; xalok – ciepły i pyłowy wiatr z południowego wschodu o typie scirocco wiejący z Sahary nad południowo-wschodnią Hiszpanię. Nad Morzem Śródziemnym ulega uwilgotnieniu, co skutkuje zachmurzeniem i „czerwonym deszczem” w Hiszpanii (czerwony pył pochodzi z afrykańskich pustyń). ... 13:58, 14 maj 2016 Bryza morska (w dzień) wieje od chłodniejszych wód morza w stronę bardziej nagrzanego lądu, a bryza lądowa (w nocy) w przeciwnym kierunku. W dzień przy silnym nagrzaniu słonecznym lądu gorące powietrze ulega rozprężeniu i unosi do góry (tworzą się prądy wstępujące). Urlopowicze, którzy postanowili zostać na wakacje w Polsce, nie mogli ostatnio narzekać na temperaturę, ale deszcz i burze były na tyle uciążliwe, że trudno mówić o spokojnym wypoczynku. W zeszłym tygodniu pogoda w polskich miejscowościach wypoczynkowych nie była zbyt sprzyjająca w związku z utrzymującym się upałem i dużym zagrożeniem nawałnicami. Obecnie aura nieco się poprawiła. Wiemy, do kiedy pogoda pozostanie stosunkowo spokojna. Przez najbliższe trzy dni nad morzem, w górach i na Mazurach będzie umiarkowanie ciepło, ze zmiennym zachmurzeniem i lokalnie z przelotnym deszczem Ocieplenie prognozowane jest na weekend, ale wraz z wyższą temperaturą, zacznie wzrastać ryzyko burz Temperatura wody w Bałtyku i mazurskich jeziorach jest bardzo wysoka i przekracza 20 st. C Więcej takich historii znajdziesz na stronie głównej Aktualną stabilizację pogody zawdzięczamy układowi wysokiego ciśnienia, który znalazł się nad Europą Zachodnią i sięga również naszego kraju. Wszelkie fronty atmosferyczne z gorącym powietrzem i potężnym burzami odsunęły się natomiast daleko na wschód. Prognoza pogody dla Wybrzeża. Może przelotnie padać. W weekend duże ocieplenie Nad morzem dziś i jutro prognozujemy zachmurzenie duże i umiarkowane. Na znacznie więcej słońca możemy liczyć dopiero w piątek i sobotę. Mimo to każdego dnia lokalnie możliwe są punktowe, przeważnie słabe opady deszczu. Dość pogodnie od rana zapowiada się niedziela, niemniej jednak w drugiej części dnia, szczególnie od Świnoujścia po Kołobrzeg, oczekujemy wzrostu zachmurzenia, miejscami przelotnego deszczu i burz. Deszczu na razie będzie niewiele Foto: Temperatura w strefie nadmorskiej do piątku pozostanie bardzo umiarkowana i oscylować ma w okolicach 19–22 st. C. Dużo cieplej zrobi się w weekend. W sobotę na zachodzie Wybrzeża prognozujemy już do 25 st. C, a w niedzielę wszędzie od 25 do nawet 29 st. C. Wiatr słaby i umiarkowany, jedynie dziś i w weekend gdzieniegdzie trochę silniejszy. Najbliższe dni przyniosą umiarkowaną temperaturę Foto: Temperatura wody w Bałtyku jest bardzo wysoka. We wtorek rano najchłodniejsza była w Kołobrzegu, ale i tak miała 21 st. C. Z kolei najwyższą temperaturę wody odnotowano w Pucku i było to prawie 24 st. C. Temperatura wody w Morzu Bałtyckim, (IMGW) Prognoza pogody dla Mazur. Bez burz, ale czasami z drobnym deszczem Na Mazurach do czwartku zapowiadamy okresami nieco więcej chmur i gdzieniegdzie słabe, przelotne opady deszczu. Zdecydowanie lepiej zrobi się od piątku, kiedy zachmurzenie się zmniejszy, a opady na przeważającym obszarze zanikną. Słupki rtęci do piątku nie przekroczą 20–24 st. C. Będzie więc umiarkowanie ciepło. Natomiast w weekend czeka nas ocieplenie. W sobotę temperatura gdzieniegdzie wzrośnie do 25 st. C, zaś w niedzielę nawet do 26–28 st. C. Wiatr w środę powieje mocniej. W innych dniach będzie słaby i umiarkowany. Dalsza część tekstu pod materiałem wideo. Temperatura wody w mazurskich jeziorach również jest bardzo wysoka i zdecydowanie przekracza 20 st. C. W jeziorze Ełckim ma ona aż 26 st. C. Temperatura wody w jeziorach, (IMGW) Prognoza pogody dla gór. Będzie coraz cieplej. Od niedzieli uwaga na burze! W górach najbliższe trzy dni przyniosą pogodę w kratkę. Będzie trochę słońca, ale nie zabraknie także chmur z krótkotrwałym deszczem. Lepiej wyglądają prognozy na sobotę, która prawie wszędzie upłynie słonecznie. Słaby deszcz popada co najwyżej w Tatrach. Tymczasem w niedzielę dobra pogoda utrzyma się w Karpatach. Natomiast w Sudetach konieczne będzie zachowanie szczególnej ostrożności, ponieważ w drugiej części dnia przybędzie tam chmur i pojawią się opady deszczu i burze, które mogą być dość gwałtowne, z gradem, ulewnym deszczem i porywistym wiatrem. W niedzielę od zachodu wkroczą opady i burze Foto: Od środy do piątku na krańcach południowych temperatura kształtować ma się w granicach 18–22 st. C u podnóża gór, 15 st. C na szczytach Bieszczadów, 13 st. C wysoko w Karkonoszach i 10–13 st. C w Tatrach. Jednak w weekend prognozowane jest spore ocieplenie, które najbardziej odczujemy w niedzielę. Tego dnia w miejscowościach podgórskich przewidujemy od 24 do nawet 28 st. C. Bardzo ciepło zrobi się też wysoko w górach. Na Tarnicy będzie 20–21 st. C, na Śnieżce 18–19 st. C, zaś na Kasprowym Wierchu ok. 17 st. C. W weekend czeka nas powrót gorących mas powietrza Foto: Cieszymy się, że jesteś z nami. Zapisz się na newsletter Onetu, aby otrzymywać od nas najbardziej wartościowe treści. Źródło: Onet/wxcharts/IMGW Określenie "wiatr wiejący od morza" posiada 1 hasło. Inne określenia o tym samym znaczeniu to wiatr wiejący od strony morza, zwykle z drobnym deszczem; wiatr wiejący od strony morza, najczęściej połączony z drobnym deszczem; wiatr od morza, z mżawką; nasz tenor jak wiatr od morza; wiatr nadmorski; nadmorski wiatr z kropelkami deszczu. Wiatr wiejący od strony morza, zwykle połączony z drobnym deszczem krzyżówka krzyżówka, szarada, hasło do krzyżówki, odpowiedzi, Źródła danych Serwis wykorzystuje bazę danych plWordNet na licencji Algorytm generowania krzyżówek na licencji MIT. Warunki użycia Dane zamieszczone są bez jakiejkolwiek gwarancji co do ich dokładności, poprawności, aktualności, zupełności czy też przydatności w jakimkolwiek celu.